پرونده‌های مهاجرتی کانادا چگونه بررسی می‌شود؟
“شینوک” چیست؟ و چگونه بر فرآیند بررسی پرونده‌های مهاجرتی کانادا تاثیر می‌گذارد؟
تعداد درخواست‌های بررسی‌شده توسط اداره مهاجرت کانادا (IRCC) از ۱ میلیون پرونده در سال ۲۰۱۱ به ۲ میلیون در سال ۲۰۲۰ افزایش داشته است؛ این میزان افزایش فشارهای مضاعفی را بر کارکنان رسمی اداره مهاجرت وارد آورده، و به همین خاطر، نرخ رد شدن درخواست‌ها در سال ۲۰۲۲ به ۵۴ درصد از کل پرونده‌ها رسیده است.
همین امر باعث شد که بسیاری از درخواست‌کنندگان ویزای کانادا که شرایط اخذ آن را داشته‌اند، پس از رد درخواست‌شان به دادگاه فدرال این کشور متوسل بشوند تا از دلایل غیرمنطقی عدم صدور ویزای خود شکایت کنند. همین موضوع سبب شد تا اداره مهاجرت کانادا استفاده از ابزاری برای بررسی پرونده‌ها را آشکار کند که پیش از این حرفی از آن در میان نبود؛ ابزاری با نام “شینوک”.
اما، شینوک چیست؟
شینوک ابزاری بر پایه نرم‌افزار اکسل است، ولی نه بر اساس هوش مصنوعی (البته که پایگاه داده‌های عظیم پیرامون شینوک از هوش مصنوعی بهره می‌برد!). این ابزار درون‌سازمانی اداره مهاجرت کانادا، به افسرهای صدور ویزا اجازه می‌دهد تا تعداد بسیار زیادی از درخواست‌ها را بررسی کنند. شینوک داخل پرونده‌ها را جستجو کرده، دنبال کلمات کلیدی می‌گردد و بر تعداد خاصی از این کلمات علامت هشدار گذاشته که همین هشدارها باعث رد درخواست متقاضی خواهد شد.
زمانی که یک متقاضی در درخواست خود نامه‌ای توصیفی برای قصد بازدیدش از کانادا قرار می‌دهد یا هدفش را برای تحصیل شرح می‌دهد، به‌نظر می‌رسد که استفاده از یک سیستم جستجوگر برای بررسی پرونده از رسیدگی به آن توسط یک افسر مهاجرت بسیار ساده‌تر باشد.
اما هرچه بیشتر از کارآیی ابزار شینوک می‌فهمیم، بیش از پیش نگران تاثیر این سیستم بر نتایج به‌‌دست‌آمده از آن خواهیم شد. این نگرانی وقتی بیشتر قوت می‌گیرد که بدانیم، صفحه‌های اکسلی که هر افسر صدور ویزا ایجاد می‌کند به او اجازه خواهد داد تا بیش از ۱۰۰۰ درخواست را هم‌زمان بررسی کرده و بر روی همه این پرونده‌ها در همین مدت کم نظر خود را اعمال کند. این امکان نیز وجود دارد که نظر آن‌ها بر روی پرونده را دیگر به سیستم GCSM (سیستم یکپارچه اطلاعات متقاضی) نشود باز ارجاع داد؛ چراکه صفحه‌های اکسل در پایان مرحله بررسی از بین خواهند رفت. این موضوع بدین معناست که متقاضی دیگر قادر نیست که در صورت اعتراض به رد شدن درخواست ویزای خود، متوجه شود که کدام مورد در پرونده‌اش هنگام بررسی افسر صدور ویزا دلیل اصلی رد درخواستش شده است.
اداره مهاجرت کانادا، در حال حاضر با چالش انباشته شدن ۱.۸ میلیون پرونده از اول فوریه امسال مواجه بوده و هدفش جذب ۴۳۲۰۰۰ مهاجر جدید است. بنابراین، آماده‌سازی یک درخواست کامل و مناسب، متقاضی را در این وضعیت پیش انداخته و باعث جلوگیری از بررسی بیشتر پرونده‌اش خواهد شد. با چنین پرونده‌ای، افسر صدور ویزا به‌طور حتم باید پیش از رد درخواست بیشتر به خود زحمت بدهد.
فرآیند بررسی پرونده‌ها به این نحو، مورد جدیدی برای صدور برخی از ویزاهای ورودی به کانادا به شمار نمی‌آید. این روش اولویت‌بندی به‌صورت خودکار، به‌عنوان یک روش کم‌ریسک برای درخواست‌های آنلاین ویزاهای موقتی از قبل به اثبات رسیده بود. این درخواست‌ها به دودسته تقسیم‌بندی می‌شدند – دسته کم‌ریسک برای تایید خودبه‌خودی و دسته‌ای با ریسک بیشتر برای بررسی توسط افسر صدور ویزا. این روش اولویت‌بندی، در سال ۲۰۱۸، برای تمامی درخواست‌ها از سوی شهروندان کشور چین اعمال شد، و همچنین در همان سال به‌صورت آزمایشی برای شهروندان هندی نیز اجرا گردید. هدف از انجام این کار کمک گرفتن از هوش مصنوعی بود برای تصمیم‌گیری درباره پرونده‌هایی با ریسک کم و ارجاع پرونده‌های پرریسک‌تر به افسران صدور ویزا برای بررسی‌‌های بیشتر.
اکنون، درخواست متقاضیان ویزا و مشاوران حقوقی آن‌ها از اداره مهاجرت کانادا این است که این ابزار را توسعه دهند تا باعث شود تصمیمات نهایی توسط شینوک منطقی و عقلانی‌تر گرفته بشود.
دادگاه عالی کانادا از اداره مهاجرت این کشور خواسته است که چنین ابزارهایی که به کار برده می‌شود، باید حداقل دارای شرایط زیر باشند:
۱. ایجاد ساختاری نظارتی و با بررسی فراگیر درون سیستم، برای جلوگیری از وقوع خطا؛
۲. زمان، منابع و آموزش لازم برای بررسی پرونده‌ها و تصمیم‌گیری بر اساس مدارک موجود؛
۳. استفاده از یک دستورالعمل واضح و قابل‌اجرا بر اساس شاخص‌های تصمیم‌گیری که خود متقاضیان نیز هنگام درخواست بر آن‌ها بتوانند آگاه باشند.
دیدگاه خود را ثبت کنید
تمایل دارید در گفتگوها شرکت کنید؟در گفتگو ها شرکت کنید.